เสือ สั่ง ฟ้า…ซะแล้ว

19 ก.ย. 2554

ไม่รู้ว่าจะตั้งชื่อเรื่องว่ายังไง เห็นรูปแล้วนึกถึงเหล่าสามเสือสุพรรณ เสือใบ เสือมเหศวร เสือดำ วีรกรรมของเขาทั้งสามกลายเป็นตำนานไปแล้ว และตอนนี้มีละครทีวีเรื่อง เสือสั่งฟ้า กำลังฉายทาง ช่อง7 ชื่อเรื่องเพราะดีก็เลยนำมาตั้งชื่อมั่ง

เรื่องของเรื่อง ช่วงนี้ภูมิอากาศประเทศเรา มันย่ำแย่ ฝนตกกันทุกวัน น้ำท่วมกันหลายจังหวัด ดูข่าวทุกวันแล้วสงสารผู้คนที่ประสบภัยน้ำท่วม และวันนี้ก็เช่นกันที่บ้านเราฝนยังตกอยู่ ไปไหนก็ไม่สะดวก อยู่กับเตี่ยสองคน ไม่รู้จะทำอะไรเลยจับกล้องมาถ่ายรูปเล่นๆดีกว่า จับแกใส่หมวก ใส่แว่น โอ้ว….เท่เหมือนกันนะเนี่ย

หลังจากถ่ายกันไปได้ 7-8 รูปก็พอใจแล้ว

MyEos50 : เตี่ย..ถ่ายรูปเสร็จแล้วเดี๋ยวเค้าเอารูปไปขยายเป็นขาวดำนะ

เตี่ย  :  ขาว ดำ… ไม่เอา…เตี่ยถ่ายไว้เยอะแล้ว รูปอยู่บ้านไอ้โหน่งตั้งหลายใบ สมัยที่เตี่ยอยู่หนองคาย

MyEos50 : สมัยที่อยู่หนองคาย!!! นั้นมันช่วงวัยรุ่นอายุ 16-17 ปี ยังไม่มีเมียนี่หน่า…

เตี่ย  :  เออนั้นเเหละ…ขาว ดำ ข้ามีหลายใบแล้ว ถ้าจะเอาภาพใหม่ไปขยายทำเป็นภาพสีนะมันขยายได้ใหญ่ดี

MyEos50 : ???  (คิดอยู่ในใจ… เสือ สั่ง ฟ้า…ซะแล้ว    ก็เค้าอยากทำขาวดำนี่หน่า)

 

 

ได้อารมณ์ สุ…โค่ย…!!!

เมื่อหลาน Dom อยากขึ้น facebook (part 4 จัด..หนัก)

17 ก.ย. 2554

(ต่อจาก ภาค 3 สด…ใส)

ลุง : แต่ข้าว่าถ้าจะเอาขึ้น facebook เรามาลองจัดหนักกันดีกว่ามั้ย

dom : จัดหนัก…เลยเหรอ ลุงจะทำยังไง

ลุง : อยู่เฉยๆเดี๋ยวลุงจัดให้  งานนี้แกต้องชอบแน่ๆ ขึ้น facebook ได้สบาย สาวๆตรึม กรี๊ดสลบ

dom : อย่างนั้นเลยเหรอ…   เอาเลย…เอาเลย… จัดมา

 

หลังจากหมกหมุ่น ทำโน่นทำนี่สักพัก ก็ได้รูปออกมาเป็นแบบนี้

     

         

   

dom : โอ๊ย…ลุง   เนี่ยนะเหรอ สาวๆกรี๊ดสลบ ผมว่าไม่ใช่ล่ะ กรี๊ดนึกว่าผีซะมากกว่า ยิ่งไอ้รูปสุดท้ายเนี่ย เหมือนเพิ่งขึ้นมาจากหลุม ซอมบี้ชัดๆ ทนดูไม่ได้จริงๆ

ลุง : เอ็งนี่ ไม่เข้าใจศิลปะ บ้างเลย

dom : จัดหนัก…แล้วเป็นอย่างนี้ อย่าจัดดีกว่ามั้ง ผมกลัวจะมีคนแจ้งลบ facebook ของผมแหง๋ๆ

ลุง : ข้าว่าสวยดีออก  น่ารัก…หง่ะ

dom : “ น่ารัก…หง่ะ ” ทำไมถึงกล้าใช้คำนี้ ผมว่าหากเอารูปพวกนี้ขึ้น facebook ผมกลับไปใช้กล้องมือถือ มัวๆ ของผมอย่างเดิมดีกว่า ไปล่ะครับ…..

ลุง : เฮ้ย…! เดี๋ยวกลับมาก่อน …….

หลังจากนั้น ลุงยังคอยหลาน Dom และ save ภาพเก็บไว้ เผื่อว่าสักวันหนึ่งรูปที่แกได้ จัด…หนัก ให้หลาน Dom จะได้ขึ้น facebook

 

จบแล้วครับ ขอบคุณทุกท่านที่ได้ทนอ่านตั้งแต่ ภาคแรก จนถึงภาคสุดท้ายนะครับ

เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น มีเรื่องจริงอย่างเดียว คือ บุคคลในภาพนั้นแหล่ะ เจ้า Dom

ป.ล.   โปรดใช้วิจารณญานในการรับชม  และ โปรดอ่าน ภาค 1,2 ,3 และ 4 เรียงตามลำดับ มิฉะนั้นอาจ งง ได้

เมื่อหลาน Dom อยากขึ้น facebook (part 3 สด..ใส)

17 ก.ย. 2554

(ต่อจาก ภาค 2  มือ…ตบ)

ลุง : ก็ใช้ได้แล้วนะ แม้ว่าจะไม่ค่อยเนียนเป็นธรรมชาติเท่าไหร่ แต่ข้าว่า… รูปมันขาดสีสัน หมองๆยังไงไม่รู้ รูปมันออกสีทึมๆอยู่นะ วัยรุ่นอย่างแก มันต้องสีสดใส

dom : โธ่ลุง… ก็ดูสีผิวของผมสิ เสื้อสีเทา กำแพงสีเทา หมวกสีกากี

ลุง : เอางี่ดีกว่า เดี๋ยวลุงจัดให้…

dom : ทำไง… แต่ไม่เอามือตบแล้วนะ

ลุง : เออ… งานนี้ไม่มีเจ็บตัว เราจะลงสี คละลาย ละเลง แล้วคนให้ทั่ว เดี๋ยวรูปมันจะออกมาดีเอง

dom : แน่ใจนะ… เอ้า…ไปไงเป็นกัน งานนี้ต้องขึ้น facebook ให้ได้

ลุง : เชื่อหัวไอ้เรืองเห๊อะ

dom : แน่ะ…. ยังเล่นมุกอีก

 

หลังจาก ลงสี คละลาย ละเลง แล้วคนให้ทั่ว เหมือนดังกล่าวรูปออกมาเป็นอย่างนี้

 

ลุง : เป็นไงถูกใจป่ะ สดใส ตามแบบฉบับ วัยรุ่น

dom : ดีเลยครับลุง ภาพสวย ดูดีกว่าหน้าจริงผมอีก เอาอย่างนี้แหล่ะ  จะเอา…จะเอา… จะเอาขึ้น facebook

(มันทำสำเนียงเหมือนเด็กนรก ใน talk show ของ น้าเน็ก4 อีกแล้ว)

ลุง : แต่ข้าว่าถ้าจะเอาขึ้น facebook เรามาจัดหนักกันดีกว่ามั้ย

dom : จะจัดหนักเลยเหรอ ลุงจะทำยังไง

 

                                              (โปรดติดตามต่อ ภาค 4 ต่อนะครับ)

เมื่อหลาน Dom อยากขึ้น facebook (part 2 มือ...ตบ)

17 ก.ย. 2554

(ต่อจาก ภาค 1 สิว..สิว)

dom : จริงด้วย!…. (ร้องเสียงหลง) ทำไมกล้องลุงทำหน้าผมเป็นอย่างนี้ นี่ถ้าเป็นกล้องมือถือของผม สิวไม่มีขึ้นแน่

ลุง : ก็แน่ล่ะสิ ของเอ็งถ่ายแล้วมัว จนมองไม่เห็นสิว แต่ไม่เป็นไรข้ามีวิธีแก้

dom : แก้ยังไงลุง

ลุง : “มือตบ” เอ็งเคยดูในรายการทีวีม่ะ มีผู้หญิงคนนึงที่เขาตบหน้าอกผู้หญิง จนนมเด้ง เต่งตึง นั่นแหล่ะ

dom : เคยดู แต่นั่นมันนมน่ะลุง

ลุง : เหมือนกันแหล่ะ ตบตรงไหน เด้งตรงนั้น

dom : ไม่เอาดีกว่ามั้ง จะหลอกตบผมฟรีแน่ๆ

ลุง : เหอะน่า! จะหลอกเอ็งไปทำไมฟ่ะ ก็รูปมันไม่ดี จะเอาขึ้น facebook ไปทำไมอายสาวๆแย่     มา…จัดให้

 

หลังจากตบกันไปพักใหญ่ ก็ได้รูปมาอย่างนี้

     

ลุง : เป็นไง เอ็งว่า หน้าเอ็งเนียนขึ้นกว่าเก่าม่ะ สิวลดไปเยอะเลยนะ

dom : ก็ดูดีขึ้นนะ

ลุง : ลองขยายดูกันดีกว่า จะได้รู้กันไปเลย ว่าเนียนกว่าเก่า

dom : จะดีเหรอ ลุง

ลุง : เหอะน่า!  ถ้าไม่ดีก็ตบใหม่

dom : ดูดีขึ้นจริงด้วย จะเอา…จะเอา…..ขึ้น facebook

(สำเนียงเหมือนเด็กขี้อ้อน หรือไม่ก็เสียงเหมือนเด็กนรก ใน talk show ของน้าเน็ก 4)

ลุง : ก็ใช้ได้แล้วนะ แม้จะไม่ค่อยเนียนเป็นธรรมชาติเท่าไหร่ แต่ข้าว่า… รูปมันขาดสีสัน หมองๆยังไงไม่รู้ รูปมันออกสีทึมๆอยู่นะ วัยรุ่นอย่างแก มันต้องสีสดใส

dom : โธ่ลุง… ก็ดูสีผิวของผมสิ เสื้อสีเทา กำแพงสีเทา หมวกสีกากี

 

                                                   (โปรดติดตาม ภาค 3 ต่อนะครับ)

เมื่อหลาน Dom อยากขึ้น facebook (part 1 สิว..สิว)

17 ก.ย. 2554

เมื่อวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ที่ผ่านมา หลานภรรยาชื่อ “ดอม” มาพักที่บ้าน เจ้านี่เริ่มโตเป็นหนุ่มแล้ว เห็นนั่งเล่นคอมอยู่ จึงเดินเข้าไปดู

ลุง : “เล่นอะไรอยู่รึดอม”

dom : facebook ครับลุง กำลังดูรูปอยู่

ลุง :  อึม แล้วไหนรูปเอ็งล่ะ เปิดให้ดูหน่อยสิ

เจ้า dom ก็เปิดรูปของตัวเองให้ดู โอ้โหทำไมภาพมันหยาบอย่างนี้หล่ะ

dom : แหมก็ถ่ายจากมือถือเก่าๆ กระจอกๆ ก็ได้แค่นี้แหล่ะลุง

น่าจะจริงของมัน ขนาดมือถือยังต้องใช้ยางรัด ป้องกันถ่านหลุดกระเด็นออกมาขณะโทรเข้า-ออก น่าเวทนาจริงๆ

dom : เอางี้ดีกว่า ลุงถ่ายรูปให้ผมหน่อย จะเอาไปลง facebook

ลุง : แต่ข้าถ่ายรูปไม่เก่งนะ อาจไม่ถูกใจ วัยรุ่นอย่างแก เดี๋ยวจะมาบ่นข้าอีก

dom : ไม่เป็นไร ให้มันชัดและดูดีกว่ากล้องจากมือถือของผมก็พอ

ลุง : ถ้างั้น ดูจากโหงวเฮ้ง และหัวเกรียนๆของเอ็งแล้ว ต้องมีอุปกรณ์ช่วยหล่อนิดหน่อย

dom : มันเป็นยังไง “อุปกรณ์ช่วยหล่อ”

ลุง : มันก็คือ อุปกรณ์ที่จะทำให้เอ็งหล่อขึ้นกว่าเก่าไงหล่ะ อย่างแรกคือ หมวก เอ้า…เอาไป

dom : หมวกอะไรเนี่ย ทรงมันแก่จังลุง

ลุง : หมวกทรงนี้แหล่ะ indiana jone ชอบใส่ ข้าซื้อมาจาก 7-11  เท่นะเฟ้ย!

dom : ใครหง่ะ indiana jone ไม่เคยได้ยิน

ลุง : อย่ารู้เลยเรื่องมันยาว ถ้าเหลาเดี๋ยวมันจะแหลม

dom : ยาวยังไง งง!

ลุง : ยาวสิ ก็มันเป็นหนังฝรั่ง มีหลายภาค

dom : อ้อ….งั้นไม่ต้องเล่า กลัวมันแหลม

ลุง : อย่างที่สองที่เอ็งต้องใช้ เอานี่ไป “แว่นตา”

dom : จะดีเหรอ ทรงนี้ไม่ชอบเลย มันจะยิ่งดูแก่ไปนะลุง

ลุง : อย่าบ่น ข้ามีอันเดียว ใช้มาเกือบยี่สิบปีแล้ว ใส่ลุยไปมาแล้วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ขึ้นเหนือล่องใต้ ออกงานมาแล้วแถบทุกงาน ตั้งแต่ งานวันเกิด ขึ้นบ้านใหม่ งานบวช งานแต่ง งานศพ งานEvent 

dom : แหม่…แว่นตาอันเดียว ร่ายยาวเลยนะลุง

ลุง : แหะๆ โทษที มันปากไปหน่อย ประสบการณ์มันเยอะ    ไป…ไปถ่ายรูปกัน เอาข้างบ้านนี่แหล่ะไม่ต้องไปไกล

dom : ครับ….ลุง

และแล้วรูปที่ได้มา

ลุง : เป็นไง รูปแก พอได้ม่ะ

dom : ก็ดีนะครับลุง ได้แค่นี้ก็พอแล้ว

ลุง : เดี๋ยวเราลองขยายดูหน้าชัดๆหน่อยนะ

ลุง : เฮ้ยหน้าเอ็ง มีตัวอะไรไม่รู้เกาะเต็มหน้าเลย…(สิว)

dom : จริงด้วย!…. (ร้องเสียงหลง) ทำไมกล้องลุงทำหน้าผมเป็นอย่างนี้ นี่ถ้าเป็นกล้องมือถือของผม สิวไม่มีขึ้นแน่

ลุง : ก็แน่ล่ะสิ ของเอ็งถ่ายแล้วมัว จนมองไม่เห็นสิว แต่ไม่เป็นไรข้ามีวิธีแก้

                  

                                                     (โปรดติดตาม ภาค 2 ต่อนะครับ)

My Buddy My PitBull part 5 (2 เดือนกว่า)

15 กรกฎาคม 2554  เจ้า 5 ตัวน้อย 2 เดือนกว่าแล้ว หน้าตาเริ่มเปลี่ยนไปบ้าง และมีบางตัวอาจต้องย้ายไปอยู่บ้านใหม่ในกรุงเทพฯ ยังไม่รู้ตัวใครจะได้ไป ที่เหลือก็จะอยู่ที่นี่เหมือนเดิม

เรียกข้าว่า โซฮาน (SoHan) ตัวนี้ตัวโปรดของทุกคนในบ้านเลยหล่ะ   สุดหล่อ SoHan      หล่อนชื่อ PIGLET ถึงดำได้แต่ก็สวยนะจ๊ะ

  

แสบสุดๆ เจ้าตัวนี้ เจ้า FRANK  (จอมยุทธแต้มแดง)

     

เจ้าหมีพู (winnie the pooh) ตัวนี้สะอาดที่สุด ขนนิ่ม ลื่น น่าสัมผัส

เจ้า ปอร์เช่ ไม่ค่อยชอบถ่ายรูปเท่าไหร่นัก