เมื่อไหร่ที่ผมต้องใช้รถยนต์ออกจากบ้าน ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ไปทำงาน ไปส่งลูก ไปธุระต่างๆ สองข้างทางที่ผมผ่านเป็นประจำ ผมมักจะมองไม่เห็นอะไรเลย อาจเป็นเพราะความเร่งรีบที่จะไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง อาจเป็นเพราะผมเคลื่อนที่ด้วยความเร็วของเครื่องยนต์ ที่ทำให้เราต้องมองไปข้างหน้าอย่างเดียว
แต่เดี๋ยวผมพยายามหาเวลาว่าง ออกจากบ้านด้วยจักรยาน ผมเคลื่อนที่ช้าลง ผมมองเห็นสองข้างทางที่ผ่านเป็นประจำมากขึ้น ผมได้มองมันนานขึ้น อยากจะจอดก็ได้จอด อยากจะเห็นใกล้ๆก็ได้เห็น จนคิดได้ว่าสิ่งที่สวยงามบางทีมันอยู่ใกล้บ้านเรานี่เอง เพียงแต่เราไม่ค่อยได้มองมัน แรกๆผมก็ปั่นออกจากบ้าน ไป – กลับ แค่ระยะ 10 กิโลเมตร หลังๆมาผมเริ่มออกห่างจากบ้านมากขึ้นเป็นระยะ 20 กิโลเมตร และต่อมาก็เป็นระยะ 30 กิโลเมตร ระหว่างทางที่ผ่านผมก็เก็บภาพไปเรื่อยๆ เหมือนปั่นเพื่อการท่องเที่ยวนั้นแหล่ะครับ พูดง่ายๆคือ จอดมากกว่าปั่น อิอิ
ปล. ทุกรูปใช้วิธีแต่งภาพ ด้วย photoshop เพื่อเพิ่มอรรถรสนะครับ
รูปนี้ถ่ายที่ ม.ท.ส. (มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี นครราชสีมา) ไปปั่นบ่อยมากเพราะอยู่ใกล้บ้าน
ถนนเส้นหนึ่งใน ม.ท.ส. เส้นที่มีอุโมงค์ต้นไม้
ใน ม.ท.ส. ผมเจอรถยนต์รุ่นเก่าคันหนึ่ง มันเป็นสีชมพูสะดุดตามาก มันถูกจอดทิ้งร้าง ตายสนิท ไร้คนเหลียวแล เหมือนรอวันเวลาจะได้เปิดตัวอีกครั้ง
ผมเรียกมันว่า Pink Panther เจ้าเสือสีชมพู
มันมีเอกลักษณ์ ในตัวของมันเอง มันมีแอร์คอนดิชั่น ระดับ 18000 BTU อยู่บนหลังคา อันนี้ไม่รู้ใครเอาไปตั้งไว้
ใน ม.ท.ส. ยังมีอาคารสำหรับกีฬา ซึ่งตอนที่ผมถ่ายมาเนี่ยสร้างยังไม่เสร็จนะครับ แต่ก็ใกล้สมบูรณ์แล้ว
ความจริงยังมีอีกหลายที่ ที่น่าสนใจใน ม.ท.ส. ในรีวิวครั้งที่แล้วก็มีรูปให้ชมไปบ้างแล้ว แล้วทริปน่าจะพาไปที่ไหนต่อ คงต้องชมกันต่อไปครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น